“Dat zou weer een ingewikkelde polygoon zijn”. Wat is precies ïngewikkeld"?
Ik heb net een MP met een uit 16 ways samengestelde buitenlijn bekeken die 16 losse inners heeft met 4 verschillende landuse/natural tags. Is dat minder ingewikkeld dan twee inners die tegen elkaar aan gemapt zijn?
Kijk, ik snap dat een data user zou kunnen zeggen: in de afhandeling beschouw ik twee inners die tegen elkaar liggen als één inner, dat is handiger in de code. Maar dat beantwoordt nog steeds niet de vraag waarom dat uberhaupt zou moeten, en waarom je dat dan als mapper al in de mapping zou moeten doen.
Met 16 losse inners heb je een heleboel niet-bossen. Als twee daarvan tegen elkaar aanliggen, dan heb je er twee die vanzelf een groter niet-bos zijn.
Ik had ook net nog een paar inners die niet goed samengevoegd waren, waardoor ze op 1 punt aan elkaar vastzaten maar voor de rest nét niet samenvielen. Ik zag daar met het blote oog ook geen problem in de rendering. Alleen in JOSM met hele hoge zoom kon je het zien, maar op kaarten met zoom 19 was er geen enkel verschil met aan elkaar vastgeplakte inners.
Ik zal eens wat verder experimenteren met dingen die “niet mogen”, als ik ze spontaan tegenkom; kijken hoe het uitpakt op OSM Carto.
PS 1
Wat gespeeld. JOSM accepteert touching inners, zowel met 1 voegpunt als met een voeglijn. OSM Carto geeft alles braaf weer, los, rakend, snijdend (overlappend), los maar vrijwel aansluitend (1 pixel op JOSMs maxzoom).
Polygoncutout accepteert ook touching inners, ik kan er ook mee cutouten, want als er niets te doen is dan doet hij ook niks, maar als hij er zelf iets mee moet doen dan maakt hij een omsluitende inner aan, en de losse inners zijn geen inner van de MP meer.
Met de inners op een micropixel afstand van elkaar maakt hij ook netjes meerdere inners in de MP, zonder extra inner om de twee. Voor OSM-Carto op z19 maakt dat allemaal niet uit.
Ik zal nog s kijken wat functies als alt-X, en shift-J doen met touching inners.
PS 2
Als ik 2 touching inners heb: Shift-J voegt ze netjes samen tot 1 inner.
Als ik die inner splits met alt-X Krijg ik weer netjes twee touching inners. alt-shift-1 Polygoncutout) voegt een extra inner toe om de gezamenlijke cutouts heen.
In die laatste situatie, als ik weer shift-J doe, krijg ik dus wat ik heel vaak tegenkom: een (in dit geval) water wat geen inner is van de omsluitende MP, en op precies dezelfde plek een tagloze inner. Eindelijk heb ik een verklaring.
Ik vind eigenlijk dat de tool dit fout doet. De wiki zegt wel dat renderers de inners touching inners moeten behandelen alsof het er 1 is, maar mappers, tools en editors dus niet, het moet op basis van de OSM-data door de data user worden opgelost. JOSM doet het goed, maar de plugins zouden het ook goed moeten doen, want nu introduceren ze onnodige loze lijnen.
Wat ik wél begrijp is dat ze een getagde outer laten staan als de MP wordt omgezet in iets anders. Een tag betekent dat er data is, dat kan iets echts voorstellen, dus dat gooi je niet weg.
Dat neemt niet weg dat het nuttig is dat je als mapper ook bewust met zo’n omsluitende inner kan werken, met name als die zelf ook ground truth heeft, zoals een eiland met een naam. Zelfs al is dat Hompelvoet.