Kortgeleden kwam ik deze kaartopmerking tegen bij mij in de buurt.
De discussie erbij is duidelijk maar er blijft soms wel wat knagen (en heus niet alleen bij deze opmerking): wel of niet op de kaart zetten?
Het gaat om deze weg, en dit vervolgpad, waarover die opmerking is gemaakt.
Ik ben er geweest, heb alles op mapillary gezet en zet de volgende beelden nog even hier ter verduidelijking.
Op het punt waar het laarzenpad afbuigt naar links, zie je dit:
Het paaltje met de routeaanwijzing (links af) is te zien, en recht voor me een pad dat er tamelijk overwoekerd uitziet en met takken op de grond lijkt te zijn gemarkeerd als: “niet toegankelijk” of: “hier kun je niet meer wandelen”.
Dat pad ben ik opgegaan om te zien of ik er wel zou kunnen lopen, want op basis van “Ground Truth” zou hier dan gelden: als het pad er is zet ik het op de kaart. Dwz, we kijken niet naar de bruikbaarheid maar naar de aanwezigheid.
Ik kwam de volgende situaties tegen. Mijn fiets had ik laten staan want fietsen kon in ieder geval niet meer. Lopend moest ik mij een weg banen door veel brandnetels, hoog gras, overhangende struiken en boomstammen op het pad (die er trouwens door een andere mapper keurig op waren ingetekend).
Op zeker moment wordt het pad weer wat breder en zijn er zelfs diepe tractorsporen te zien (vaak vol met water), maar wel van heel lang geleden. Parallel aan dit “pad” is een tweede “pad” aanwezig (niet op de kaart), dat ik ook op ben gegaan. De mapillarybeelden laten dat allemaal zien.
Tenslotte kwam ik deze groene muur tegen en ben niet verder gegaan.
Mijn vraag is nu wát we op de kaart te zetten?
Het pad is duidelijk (niet meer) bedoeld om te bewandelen, maar er is nog steeds iets zichtbaar.
Het stond als track op op de kaart, dat heb ik veranderd in path met smoothness=impassable en surface=ground.
Bij de discussie op de changeset wordt de conclusie getrokken het pad niet meer op de kaart te zetten.
Strikt genomen kun je er met een militaire uitrusting (stevige laarzen, beschermende kleding, eventueel een kapmes) nog steeds op verder wandelen. Zelf ga ik nog een keer kijken of het pad dat vanuit het noorden komt misschien meer verduidelijkt.
Maar de vraag is dus: zetten we een dergelijk pad op de kaart of laten we het weg?
Je beschrijft hier volgens mij een disused of abandoned pad. Door hem zo in te tekenen is gelijk duidelijk voor andere mappers wat de intentie is. Je kan eventueel met een note toelichten waarom je het een disused pad vindt.
In die contreien zijn best wel wat 4x4 mensen actief, ze organiseren ook tochten.
Zo’n pad is uitermate geschikt voor de meer avontuurlijke typen.
Die in het najaar en vroege voorjaar gebruikt worden.
Ik ken van die paden, die in de zomer helemaal overwoekert groeien ( gras groeit hard) en toch een track blijven.
Dus toch een track. Ondanks de slechte begaanbaarheid. Wat je kan uitdrukken.
Dit lijken mij niet zo zeer trekkersporen, maar van een 4x4.
Zo zijn er wel meer van die green laning paden in Frankrijk en Engeland.
Een activiteit op zich.
Ook deze groepen hebben behoefte aan kaarten, waar ook die wegen op staan.
Kan zomaar zijn dat zo’n track op wikiloc staat staat.
Dat is daar onmogelijk Allroads omdat de toegang naar dat pad strikt verboden is voor alle gemotoriseerde verkeer. Er loopt daar een uitsluitend voor wandelaars toegankelijk laarzenpad. Zelfs fietsers mogen er niet komen. Ik was dus al in overtreding toen ik naar dat punt toe reed
En het naast dit terrein gelegen boerenbedrijf heeft daar wel degelijk trekkers staan…
Hiervoor zou ik eigenlijk de gemeente of Staatsbosbeheer mailen. Zij hebben vast wel een bestemmingsplan voor dit pad ergens liggen, met aantekeningen voor evt. onderhoud, mocht dat nog gedaan worden.
Volgens mij heeft ondertussen elke vierkante meter van Nederland wel een bestemmingsplan.
Ik kom tijdens mijn surveys op de Veluwe regelmatig van dit soort zaken tegen. Hier mijn two cents:
Het betreft hier een track en geen path. Er hebben hier duidelijk (4wd) voertuigen gereden. Recent nog.
4WD-rijders laten zich nergens door tegenhouden en hebben vaak compleet lak aan krassen en deuken. Een zaag en snoeischaar behoort vaak tot de standaarduitrusting
Ook al is een track verboden voor voertuigen, dit geldt niet voor de beheerder of jagers met een vergunning voor aanliggende percelen.
Voor wat betreft zichtbaarheid: Weinig betreden paden raken in de zomermaanden inderdaad erg overwoekerd terwijl ze in de winter prima zichtbaar zijn.
Voor wat betreft begaanbaarheid: Dit is subjectief. Ik kom met mijn goed ingevette legerkisten op alle plekken. Op de dichtstbegroeide stukken loop ik met beide bovenarmen voor / opzij mijn gezicht om takken weg te duwen en niet onbelangrijk, geen spinnewebben in mijn gezicht te krijgen.
Afsluiting begin pad / track met takken: Hier zie je vaak aan weerszijden olifantenpaadjes ontstaan. Een correcte afsluiting is d.m.v. borden art 461 “verboden toegang”, “rustgebied voor het wild, geen toegang”, etc. Als een weg, zelfs bospad op de wegenlegger van de gemeente staat kun je dat niet zomaar legaal afsluiten.
Naar mijn maatstaven, oordelend naar de foto’s en beschrijvingen, is deze track met enige regelmaat in gebruik en met enig doorzettingsvermogen en goed schoeisel / kleding nog prima begaanbaar
Als ik een dergelijk pad tegenkom en het staat in osm, dat laat ik het staan.
Ik voeg het alleen toe als er bv. nog een ‘witte opening’ staat vanuit de 3dshape import.
Paden haal ik weg als ze duidelijk versperd zijn met een hoop takken als teken dat het niet de bedoeling is dat je er nog loopt.
Aan de rand van de meeste natuurgebieden staat veelal een bord dat het vrij lopen is op paden en wegen. Een stapel takken is voor mij het teken dat het niet de bedoeling is om er te blijven lopen. Een enkele stam of een paar stammetjes is voor mij geen afsluiting. Dat kan ook een poging zijn om mountainbikers te weren (maar dat is dan een gok).
Lastig wordt het er tracks zijn gekomen door het onderhoud van het bos (lees: Kappen van bomen).
Ook ik heb vandaag weer een wandeling gemaakt, waar zoiets dergelijks aan de orde was.
Een groen bordje, toegang toegestaan, particulier eigendom.
Dit bordje staat 10 meter van de doorlopende zandweg, je moet dus eerst achter een schuurtje langs van een boerderij.
Maar omdat mijn vooraf gemaakte route daar heen wilde, keek ik nog even goed, en ja een groen bordje van opengesteld stond er werkelijk.
Na de schuur moest je over een weiland, dat niet begrenst was met afrastering vanaf de loopzijde.
Maar verderop was een wit (stroom) lint (meestal voor paarden) langs het weiland.
Daarachter zag je duidelijk een pad lopen, dus onder het lint doorgekropen.
Ongeveer 600 meter verder werd het pad steeds onbegaanbaarder, tot de bramenstruiken het pad overnamen.
Eigenwijs als ik kan zijn, liepen we door.
Waarom vertel ik dit.
Het bordje opengesteld gaat meestal gepaard met een subsidie regeling, of tegemoetkoming in de kosten van onderhoud, door het open te stellen voor publiek.
Ik zie regelmatig als er nieuwe bewoners zijn, dat deze de boel willen afschermen en ontoegankelijk maken.
Op 21 september j.l. ben ik nog een keer teruggeweest om verder onderzoek te doen en ook heb ik inmiddels de boswachter van het gebied gesproken. Daarover later meer, eerst mijn eigen bevindingen die via Mapillary zijn te volgen.
1a. Het pad dat de toegang geeft tot het gebied vanaf de Baksdijk. 1b. De bijhorende beelden.
Hieruit (zie bordje aan begin) blijkt duidelijk dat het om een wandelgebied gaat. Toegang is afgesloten met een groot hek, wandelaars kunnen via klaphek naar binnen. Dit pad is ook onderdeel van het Laarzenpad-Houterd.
2a. Vanaf de noordzijde geeft dit pad toegang tot het gebied. 2b. De bijhorende beelden
Dit pad wordt nog door wandelaars gebruikt, er staan geen bordjes, maar gelet op de breedte kunnen daar geen 4x4 (=4WD) of tractors naar binnen. Na de bocht naar het westen wordt het pad vrijwel onbegaanbaar, diepe kuilen en vochtige leemplekken van de ernaast liggende en overlopende greppels. Het is te smal voor een fiets, laat staan een 4x4/tractor. In die bocht is ook een splitsing waar een smal voetpad (2c) de verbinding vormt met de zuidelijk gelegen toegang die ik eerder onderzocht.
3a. Het pad dat vanaf de Liekendonksesteeg toegang geeft.
**3b. **De bijhorende beelden.
Dit pad staat niet op de Strava-afbeelding hieronder, maar is er wel degelijk.
Dit is een wat breder pad dat (naar nu blijkt, zie ook de volgende strava afbeelding) niet in verbinding staat met zuidelijk gelegen pad, maar dat een verbinding vormt met pad 2a. Het zuidelijke pad lijkt af te buigen naar de Liekendonksesteeg.
Uit de Stravakaart blijkt duidelijk welke paden in gebruik zijn (of geweest).
**Op pad 3a trof ik ook weer tractorsporen aan: **
Dat het tractorsporen zijn blijkt uit twee zaken:
(1) de spoorbreedte en (2) het bandprofiel.
Zie hieronder de foto’s van een 4x4 en een 16km tractor (want die zijn het die hier rond hebben gereden). De spoorbreedte van een 4x4 is aanmerkelijk groter dan die van een 16km tractor.
Dan het verhaal van de boswachter:
De Wijboschbroek is bestemd als wandelgebied zoals uit bordje bij 1a blijkt. Bordjes bij 2a en 3a zijn meerdere keren door publiek weggehaald en er werd met crossmotoren en 16km tractoren gereden.
Op de paden die ik hierboven met X, Y en Z heb gemarkeerd wordt door SBB doelbewust geen onderhoud meer gepleegd en wil men de paden uiteindelijk geheel weer laten dichtgroeien. Het is een kwetsbaar gebied dat men zo ongerept mogelijk wil houden. (Wikipedia)
Tenslotte:
Hoe op de kaart te zetten?
Het pad Z heb ik nu als abandoned op de kaart gezet, en dat zal uiteindelijk ook bij X en Y moeten gebeuren. Maar zolang het nog (slecht) zichtbare en (slecht) toegankelijk paden zijn, kunnen ze nog op de kaart blijven staan.
Ik ga er nogmaals heen om de laatste puntjes op de i te zetten wat betreft de stukken die nu nog onduidelijk zijn (met name om te zien of 3a en X met elkaar in verbinding staan), maar dan in de winter en met beter beschermende kleding, want in korte broek heb ik er 2 kilometer door de brandnetels en bramendoornen gelopen en 2 kilo klei aan mijn schoenen meegenomen…
Ik had vanaf Steeg gekeken. naar Y en daar stond geen bord. En had dat pad bekeken tot en met Y.
Vergelijking gemaakt met de beheerkaart van SBB (2019) https://arcg.is/0S8DDX0 Eigendom/erfpacht in beheer.
In het hele gebied vallen dus wel wat gaten, de weg naar Y en Y, is niet in het beheer van SBB.
Daar gelden geen SBB borden. Lijkt mij dan dat de boswachter (aangenomen, SBB) daar niks te zeggen heeft.
Bij elk pad ingang naar hun gebied zouden er SBB borden kunnen komen. Weten wij waar we aan toe zijn.
Zo loopt er ook en pad langs het water.
Waar loop je dan, niet bij Staatsbosbeheer. Waterschap? https://arcg.is/0vG9ij
Hier zal dan recht van overpad op zitten. Immers achterliggend perceel moet bereikbaar zijn. https://arcg.is/1DyjDG
3a. is niet van Staatsbosbeheer. En lijkt doodlopend. Daar kunnen dan ook geen SBB borden staan.
